Dag van vertrek!
Blijf op de hoogte en volg Susan
27 Augustus 2013 | Israel, Tel Aviv
Vanochtend vroeg opgestaan: Ik ben klaar voor vertrek naar het beloofde land: Israël!!
Er stond nog een super uitzwaai-comité in Eindhoven klaar van Laureen, Miriam, Suzanne & Bart! Vetrokken naar Schiphol met mama, waar het 2e uitzwaai-comité aanwezig was: Hannah, oom Rob & Wouter.
En om 13:55 was het dan zo ver, op naar Tel Aviv, met een tussenstop in Istanbul. In het vliegtuig zit ik naast een Iraanse man die niet zo goed Nederlands spreekt. Hij vertelt hele verhalen, terwijl ik eigenlijk gewoon wil slapen.
Aangekomen op Istanbul, moet ik meteen weer door een douane-poortje om vliegtuig nummer 2 in te gaan. Bijna het hele vliegtuig loopt door deze poortjes om over te stappen op een andere vlucht. Het douane-poortje begint te piepen wanneer ik er doorheen loop. De vrouw die mij moet fouilleren heeft daar duidelijk geen zin in. Ze kijkt me aan en wijst dat ik gewoon door mag lopen. Ik had eigenlijk wel een stuk strengere controle verwacht!!
Door het tijdsverschil (het is daar 1 uur later) had ik nog iets meer dan 1 uur. Tijd voor een menuutje bij de Burger King en hop, door naar de gate. Ik had namelijk verwacht dat daar dan de grote controle kwam. Maar nee hoor, er staat 1 man die enkel even mijn ticket & paspoort wil zien, en ik kan het vliegtuig instappen. Nog maar 2 uur en dan ben ik er!
Vanuit mijn raam-plekje zie ik o.a. dat mijn koffer vliegtuig nummer 2 in wordt geladen: YES! Als we vertrekken, rond 20:30 ( vertraging van een half uur) is het al helemaal donker buiten.. Raar!
Zodra het vliegtuig landt in Israël, raak ik aan de praat met het meisje dat naast mij zit in het vliegtuig. (Ja, ik vond het ook best raar dat we de hele weg niks tegen elkaar hebben gezegd, maar pas als we geland zijn!) Zij blijkt een Nederlandse moeder te hebben, is opgegroeid in Frankrijk bij haar vader, woont nu in Italië en is op vakantie met haar Italiaanse man. Ze spreekt heel goed Nederlands! Als ik vertel dat ik van plan ben met de trein naar Tel-Aviv te gaan, kijkt ze me geschrokken aan: 'Is dat nou wel verstandig, met je blonde hoofd?' Haha.
Ze loopt samen met haar man het vliegtuig uit, en ik raak haar kwijt. Bij de paspoort controle kom ik haar weer tegen met haar man en we praten nog wat. Wanneer zij bijna aan de beurt is met haar vriend, zegt haar vriend iets onverstaanbaars tegen haar en ze stopt abrupt met het praten tegen mij. Ik denk dat ze bang zijn dat de douane ons als vrienden zien.
Mijn hart klopt toch ietsje sneller wanneer ik in de rij sta voor de strenge douane; ben stiekem toch een beetje bang dat ik het land niet binnen kom. De vrouw is enorm chagrijnig. Ze vraagt me wat het doel van mijn bezoek is. Ik laat haar het bewijs zien dat ik hier stage ga lopen. Ze kijkt me nors aan, geeft me mijn paspoort + een visa terug en zegt dat ik toch wel een studentenvisa moet regelen. Tijd voor een vraag is er niet, want ik word meteen wegge-bonjour't.
Ik haal opgelucht adem, loop naar de bagageband, waar mijn koffer meteen voorbij komt rollen (YES!). Dan op naar het winkeltje waar ik mijn sim-kaart op moet halen. Kreeg 'm mee, maar verder ook geen vriendelijke man. De eerste 2 Israëli's hebben dus geen goede indruk gemaakt.
Ik had enorme dorst, en wilde een flesje cola uit een automaat scoren. Dat ging natuurlijk helemaal mis met een piepende automaat voor mijn neus als resultaat. Ik kijk hulpbehoevend om me heen, en een Amerikaanse vrouw schiet me te hulp. Ze is onwijs aardig en we lopen samen naar een volgende automaat, waar zij voor mij een cola'tje koopt, want het briefgeld wat ik net gepint heb, is te groot geld om een colaatje voor 9 shekel voor te kopen. Super!
Op naar de trein. Ik koop een ticket van 15 shekel en betaal met een briefje van 100, kleiner heb ik niet. Uit die automaat komen dan 85 muntjes van 1 shekel naar beneden gerold! JACKPOT voor Susan!
Op het perron spreek ik een meisje aan, dat er een beetje verveeld uitziet en ongeveer van mijn leeftijd is. Ze is van origine Russiche en woont nu al 12 jaar in Israël, waarvan 4 in Tel-Aviv. Ze vraagt waar ik naartoe moet, en zet me helemaal af voor het kantoortje waar ik mijn sleutel op moet halen voor mijn studiootje. Helemaal super, was me echt never nooit gelukt zonder haar! Want de buschauffeur kan zeker weten geen Engels. Om ongeveer 1 uur 's nachts de sleutel ontvangen en toen kwam ik aan een mijn eigen studiootje waar ik de komende 3 nachtjes mag vertoeven! Wow:)
Moe van de lange reis val ik meteen in slaap. Heerlijk, TelAviv!
Er stond nog een super uitzwaai-comité in Eindhoven klaar van Laureen, Miriam, Suzanne & Bart! Vetrokken naar Schiphol met mama, waar het 2e uitzwaai-comité aanwezig was: Hannah, oom Rob & Wouter.
En om 13:55 was het dan zo ver, op naar Tel Aviv, met een tussenstop in Istanbul. In het vliegtuig zit ik naast een Iraanse man die niet zo goed Nederlands spreekt. Hij vertelt hele verhalen, terwijl ik eigenlijk gewoon wil slapen.
Aangekomen op Istanbul, moet ik meteen weer door een douane-poortje om vliegtuig nummer 2 in te gaan. Bijna het hele vliegtuig loopt door deze poortjes om over te stappen op een andere vlucht. Het douane-poortje begint te piepen wanneer ik er doorheen loop. De vrouw die mij moet fouilleren heeft daar duidelijk geen zin in. Ze kijkt me aan en wijst dat ik gewoon door mag lopen. Ik had eigenlijk wel een stuk strengere controle verwacht!!
Door het tijdsverschil (het is daar 1 uur later) had ik nog iets meer dan 1 uur. Tijd voor een menuutje bij de Burger King en hop, door naar de gate. Ik had namelijk verwacht dat daar dan de grote controle kwam. Maar nee hoor, er staat 1 man die enkel even mijn ticket & paspoort wil zien, en ik kan het vliegtuig instappen. Nog maar 2 uur en dan ben ik er!
Vanuit mijn raam-plekje zie ik o.a. dat mijn koffer vliegtuig nummer 2 in wordt geladen: YES! Als we vertrekken, rond 20:30 ( vertraging van een half uur) is het al helemaal donker buiten.. Raar!
Zodra het vliegtuig landt in Israël, raak ik aan de praat met het meisje dat naast mij zit in het vliegtuig. (Ja, ik vond het ook best raar dat we de hele weg niks tegen elkaar hebben gezegd, maar pas als we geland zijn!) Zij blijkt een Nederlandse moeder te hebben, is opgegroeid in Frankrijk bij haar vader, woont nu in Italië en is op vakantie met haar Italiaanse man. Ze spreekt heel goed Nederlands! Als ik vertel dat ik van plan ben met de trein naar Tel-Aviv te gaan, kijkt ze me geschrokken aan: 'Is dat nou wel verstandig, met je blonde hoofd?' Haha.
Ze loopt samen met haar man het vliegtuig uit, en ik raak haar kwijt. Bij de paspoort controle kom ik haar weer tegen met haar man en we praten nog wat. Wanneer zij bijna aan de beurt is met haar vriend, zegt haar vriend iets onverstaanbaars tegen haar en ze stopt abrupt met het praten tegen mij. Ik denk dat ze bang zijn dat de douane ons als vrienden zien.
Mijn hart klopt toch ietsje sneller wanneer ik in de rij sta voor de strenge douane; ben stiekem toch een beetje bang dat ik het land niet binnen kom. De vrouw is enorm chagrijnig. Ze vraagt me wat het doel van mijn bezoek is. Ik laat haar het bewijs zien dat ik hier stage ga lopen. Ze kijkt me nors aan, geeft me mijn paspoort + een visa terug en zegt dat ik toch wel een studentenvisa moet regelen. Tijd voor een vraag is er niet, want ik word meteen wegge-bonjour't.
Ik haal opgelucht adem, loop naar de bagageband, waar mijn koffer meteen voorbij komt rollen (YES!). Dan op naar het winkeltje waar ik mijn sim-kaart op moet halen. Kreeg 'm mee, maar verder ook geen vriendelijke man. De eerste 2 Israëli's hebben dus geen goede indruk gemaakt.
Ik had enorme dorst, en wilde een flesje cola uit een automaat scoren. Dat ging natuurlijk helemaal mis met een piepende automaat voor mijn neus als resultaat. Ik kijk hulpbehoevend om me heen, en een Amerikaanse vrouw schiet me te hulp. Ze is onwijs aardig en we lopen samen naar een volgende automaat, waar zij voor mij een cola'tje koopt, want het briefgeld wat ik net gepint heb, is te groot geld om een colaatje voor 9 shekel voor te kopen. Super!
Op naar de trein. Ik koop een ticket van 15 shekel en betaal met een briefje van 100, kleiner heb ik niet. Uit die automaat komen dan 85 muntjes van 1 shekel naar beneden gerold! JACKPOT voor Susan!
Op het perron spreek ik een meisje aan, dat er een beetje verveeld uitziet en ongeveer van mijn leeftijd is. Ze is van origine Russiche en woont nu al 12 jaar in Israël, waarvan 4 in Tel-Aviv. Ze vraagt waar ik naartoe moet, en zet me helemaal af voor het kantoortje waar ik mijn sleutel op moet halen voor mijn studiootje. Helemaal super, was me echt never nooit gelukt zonder haar! Want de buschauffeur kan zeker weten geen Engels. Om ongeveer 1 uur 's nachts de sleutel ontvangen en toen kwam ik aan een mijn eigen studiootje waar ik de komende 3 nachtjes mag vertoeven! Wow:)
Moe van de lange reis val ik meteen in slaap. Heerlijk, TelAviv!
-
28 Augustus 2013 - 13:52
John:
Leuk z'n jackpot... 85 muntjes op zak! -
28 Augustus 2013 - 14:14
Margo:
Hee Susan!
Zo, fijn dat je de grote reisdag overleefd hebt en heerlijk op je bedje bent neergeploft vannacht! Hopelijk heb je goed geslapen en word je stralend wakker op je 21e verjaardag!
Heel veel plezier vandaag, hopelijk zijn de volgende Israëli's die je ontmoet wat vriendelijker en zijn ze ook wat in de feeststemming te krijgen.
Het avontuur gaat nu echt beginnen!!
Veel succes en dans de sterren van de hemel daar!
X -
28 Augustus 2013 - 14:41
Miriam:
Hee Suus!
Was gek om je uit te zwaaien voor zo'n lange reis! Fijn dat je goed bent aangekomen!
Gefeliciteerd met je verjaardag ook:)
Heel veel plezier daar! Ben benieuwd naar al je verhalen:)
xxx -
28 Augustus 2013 - 17:14
Mam:
ha jarig meisje,
al een avontuurlijke reis achter de rug, je bent gelukkig veilig aangekomen, hebt ook nog de jackpot gewonnen en bij aankomst in jouw studioootje stond er een heerlijk bed klaar zo te zien!
21 en nu begint je fantastische avontuur in Israël!
de Israëli's kunnen nu alleen nog maar meevallen, ik weet zeker dat je nog een heleboel leuke en interessante mensen tegen zal komen.
maak er vandaag nog een feestdag van, en houd ons maar een beetje op de hoogte van jouw leventje in Israël.
nog een paar dagen en dan mag je weer heerlijk gaan dansen! (jij boft dat je van je hobby je werk kan maken......dus blijf stralen en genieten, dan win je het altijd van chagrijnige medemensen)
veel liefs, mam -
28 Augustus 2013 - 17:20
Joke:
Hoi Susan, Joke hier (moeder Junior). Van harte gefeliciteerd met je 21ste verjaardag.
Ik ga je verslagen lezen...vind ik leuk!!
Fijne tijd in Israel!!!
XX Joke -
28 Augustus 2013 - 23:51
Jeanne:
Hoi Susan,
In Nederland ben je nog een kwartiertje jarig, dus nog van harte. Heel leuk om je verslag te lezen. Ik wens je een super tijd in Israël. Zelf beleef ik er hele goed herinneringen aan. Mensen van over de hele wereld waar je mee in contact komt. Dat vond ik denk ik het leukste.
Geniet ervan.
Liefs Jeanne. -
29 Augustus 2013 - 01:21
Rob En Hera:
Hoi Susan,
Inmiddels alweer 21 en 1 dag. Times flies when having fun. We hadden je een felicitatie-app gestuurd. Hopelijk werkt de app net zo goed als in Nederland.
Zo te lezen heb je een enerverende reis gehad met veel nieuwe indrukken. Vooral zo'n eerste indruk in dit beloofde land is nou niet echt "je dat", maar heb dit wel vaker gehoord. Ligt dus echt niet aan jou hoor :-).
Leuk om nog wat sightseeing te kunnen doen. Eenmaal in de kibboets zullen de handen wel uit de mouwen moeten.
Geniet er maar van. Hopelijk lezen en zien we nog veel van je.
Groetjes met nogmaals een dikke felicitatiekus,
Rob & Hera -
30 Augustus 2013 - 15:05
Evelien:
Lief zusje,
Eindelijk tijd om jouw geweldige berichtjes bij te lezen. Leuk dat je al meteen zo actief bent geweest op deze site. Zijn we meteen op de hoogte van je avonturen.
Wat een spannende tocht en eerste onaardige mensen in Israel. Denk maar zo, dan kan het de rest van je reis alleen maar meevallen;)
Veel plezier daar!
Dikke kus, je zus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
